متوقف كردن حملات پانيك و راه درمان توسط روانشناس

متوقف كردن حملات پانيك و راه درمان توسط روانشناس

براي درمان حملات پانيك خود مي توانيد به كلينك آوان رواشناس در پاسداران مراجعه كنيد https://avanclinic.ir

آيا براي شما هم پيش آمده است كه در شرايطي قرار گرفته باشيد و بدون دليل دچار وحشت و استرس بيش از اندازه شويد؟ بسياري از افراد زماني كه خطري واقعي آن‌ها را تهديد مي‌كند يا در شرايط ترسناكي قرار مي‌گيرند، دچار ترس و اضطراب مي‌شوند. اين واكنش طبيعي بدن در برابر تهديدات و خطر است. اما گاهي افراد بدون دليل به شدت دچار اضطراب و وحشت مي‌شوند و واكنش‌هاي شديدي مانند تپش قلب يا تعريق زياد در بدن آن‌ها بروز پيدا مي‌كند. اين بيماري بيشتر در افرادي با سن ?? تا ?? سال ديده مي‌شود و امروز قصد داريم حمله پانيك، علائم و عوامل تشديد كننده آن را مورد بررسي قرار دهيم. تا انتهاي اين مقاله با ما همراه باشيد.

 حمله پانيك

حمله پانيك يكي از انواع اختلالات اضطرابي است كه باعث مي‌شود فرد بدون دليل واقعي براي ترس، به شدت و ناگهان وحشت‌زده شده و اضطراب بيش اندازه‌اي را تجربه كند. اين بيماري سبب مي‌شود واكنش‌هاي فيزيكي مانند ضربان قلب شديد يا تنگي نفس در بدن نمايان شود و به دليل شدت آن، فرد حس مي‌كند دچار حمله قلبي شده است. اغلب افراد اين هراس‌هاي ناگهاني را در زندگي تجربه مي‌كنند؛ اما اگر اين حملات به صورت مكرر و مداوم براي فرد پيش آيد مي‌توان گفت كه شخص به اختلال پانيك مبتلا شده است.

درمان شناختي-رفتاري (CBT) و انواع ديگر مشاوره اغلب مي تواند به افرادي كه حملات پانيك دارند و داراي اختلالات پانيك هستند كمك كند. هدف CBT اين است كه به شما كمك كند نحوه مشاهده موقعيت هاي چالش برانگيز يا ترسناك را تغيير دهيد و به شما كمك كند تا راه هاي جديدي را براي نزديك شدن به اين چالش ها در زمان بروز حملات پانيك پيدا كنيد. در CBT مبتني بر مواجهه، روانشناس شما را در معرض چيزي قرار مي‌دهد كه مي‌تواند باعث حمله پانيك شود و به شما كمك كند تا در مسير خود از آن (حملات پانيك) عبور كنيد.

علاوه بر تغيير رفتار، شواهدي وجود دارد مبني بر اينكه CBT ممكن است بر ساختارهايي در مغز شما كه مسئول علائم پانيك هستند تأثير بگذارد.

در سال 2018، برخي از محققان شواهدي يافتند كه نشان مي‌دهد افرادي كه در چهار جلسه هفتگي CBT مبتني بر قرار گرفتن در معرض شركت كردند، تغييراتي را در مسيرهاي عصبي مرتبط با علائم هراس تجربه كردند. با اين حال، اين يك مطالعه اوليه بود و تحقيقات بيشتري مورد نياز است.

يافته ها نشان داد كه شركت كنندگان مي توانند علائم خود را با استفاده از فرآيندهاي فكري خود پس از درمان بهتر مديريت كنند. با اين حال، اين يك مطالعه كوچك بود و هيچ گروه كنترلي وجود نداشت. تحقيقات بيشتري مورد نياز است تا مشخص شود درمان كوتاه مدت چقدر مي تواند موثر باشد.

درمان توسط روانشناس يا روانپزشك

يكي از شيوه‌هاي درمان قطعي پانيك درمان شناختي-رفتاري يا درمان cbt است. در اين روش فرد اطلاعات كاملي را نسبت به بيماري خود كسب كرده و به اين ترتيب ياد مي‌گيرد چگونه با حملاتي كه به آن‌ها دچار مي‌شود مقابله كند. درمانگر در اين روش سعي مي‌كند بيمار با اين علائم روبه رو شود و به او بگويد خطري او را تهديد نمي‌كند. در نتيجه با گذر زمان ترس و وحشت فرد كاهش يافته و از بين خواهد رفت؛ اما همچنان بايد تحت نظر پزشك خود بماند.

 دارو درماني

روش ديگر درمان اين بيماري، مصرف دارو مي‌باشد. درمان سريع پانيك به كمك دارو در كنار جلسات مشاوره و روان درماني ميسر مي‌شود. معمولا براي درمان اين اختلال داروهاي ضد افسردگي و ضد اضطرابي تجويز مي‌شود. مهاركننده‌هاي بازجذب سروتونين مانند فلوكستين، پاروكستين و سرترالين موثرترين دارو براي پانيك به شمار مي‌رود. علاوه بر آن داروهايي مانند داروهاي ضد تشنج، بنزوديازپين‌ها و مهاركننده‌هاي مونوآمين اكسيداز نيز در صورت لزوم تجويز مي‌گردد.

بنزوديازپين‌ها، مانند آلپرازولام (Xanax) مي‌توانند به درمان علائم هراس در هنگام بروز كمك كنند.

با اين حال، آنها به درمان يك اختلال اضطراب زمينه اي كمك نمي كنند و مي توانند به سرعت منجر به وابستگي شوند. به همين دليل، پزشكان آنها را فقط براي استفاده كوتاه مدت در زمان بحران توصيه مي كنند.

از آنجايي كه بنزوديازپين ها يك داروي تجويزي هستند، احتمالاً براي داشتن دارو به تشخيص اختلال هراس از طرف پزشك نياز خواهيد داشت.

در برخي موارد، پزشك ممكن است داروهاي ضد افسردگي را براي استفاده طولاني مدت تجويز كند. براي مثال از:

مهاركننده هاي انتخابي بازجذب سروتونين (SSRIs)، مانند اسيتالوپرام (Lexapro)يا فلوكستين (Prozac)

مهاركننده هاي بازجذب سروتونين- نوراپي نفرين (SNRIs)، مانند دولوكستين (Cymbalta)

داروهاي ضد اضطراب، به عنوان مثال، آزاپيرون (Buspirone)

برخي از داروهاي ضد تشنج مانند پره گابالين يا كلونازپام نيز مي توانند به درمان اضطراب كمك كنند.

از تنفس عميق استفاده كنيد

در حالي كه دم و بازدم بيش از حد يكي از علائم حملات پانيك است كه مي تواند ترس را افزايش دهد، تنفس عميق مي تواند علائم پانيك را در طول حمله كاهش دهد.

در يك مطالعه كه در سال 2017 منتشر شد، 40 نفر به يك گروه درماني كه شامل تنفس عميق يا ديافراگمي بود پيوستند. پس از 20 جلسه تمريني فشرده، افرادي كه تنفس عميق را تمرين كردند، شاهد بهبود سطح توجه و رفاه عاطفي خود بودند.

آزمايش خون همچنين سطوح پايين‌تر كورتيزول را در اين گروه نشان داد كه نشان‌دهنده سطوح پايين‌تر استرس است. شركت كنندگان اختلال پانيك نداشتند، اما اين استراتژي ها مي توانست به افرادي كه حملات پانيك دارند كمك كند.

گروه ديگري از دانشمندان دريافتند كه تنفس آهسته مي تواند اثرات مشابهي داشته باشد. آنها پيشنهاد كردند كه مي تواند احساس آرامش، راحتي و هوشياري را بهبود بخشد و علائم اضطراب برانگيختگي، افسردگي، خشم و سردرگمي را كاهش دهد.

اگر بتوانيد تنفس خود را كنترل كنيد، كمتر احتمال دارد كه دم و بازدم بيش از حد را تجربه كنيد كه مي تواند علائم ديگر – و خود حمله پانيك – را بدتر كند.

روي تنفس عميق به داخل و خارج شدن آن از دهان تمركز كنيد، احساس كنيد هوا به آرامي سينه و شكم شما را پر مي كند و سپس به آرامي از راه دهان خارج مي شود. با شماره چهار از طريق بيني نفس بكشيد، يك ثانيه نگه داريد و سپس با شمارش چهار نفس خود را از دهان بيرون دهيد.